Η συνέντευξη των προέδρων στην εκπομπή «Pick & Roll» του ΟΤΕTV

Οι κύριοι Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος μίλησαν στην εκπομπή «Pick & Roll» του ΟΤΕTV και στον Βασίλη Σκουντή λίγες ώρες μετά το τέλος του Final Four της Μαδρίτης.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσαν:

Δεν περίμενα ποτέ πως θα είχα αυτό το προνόμιο να σας συναντήσω ποτέ σε ένα τηλεοπτικό στούντιο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Είναι χαρά μεγάλη δικοί μας που είμαστε εδώ, είναι η πρώτη φορά που δίνουμε ζωντανή τηλεοπτική συνέντευξη. Χθες, μου έστειλες μήνυμα λίγο πριν πετάξουμε εάν μπορούσαμε, σου είπα μάλλον δεν θα τα καταφέρναμε, λόγω του προγράμματος, σου είπα και για τα play off που έχουμε μπροστά. Σήμερα το συζητήσαμε με τον αδελφό μου, είδαμε το πρόγραμμα μας που έχουμε στο γραφείο, πιστεύουμε ότι το timing είναι σημαδιακό, δηλαδή το τι έχουμε πετύχει ως τώρα στην πορεία μας στον Ολυμπιακό. Απαντάω σε μια ερώτηση που δεν μου έχει γίνει, το γιατί αποφασίσαμε να έρθουμε σήμερα εδώ σε εσένα. Αυτό ξεκίνησα να απαντάω».

Είναι σημαδιακό καθώς υπάρχει και ένα ορόσημο δεκαετίας με διαφορά λίγων μηνών από τότε που εμπλακήκατε τότε για πρώτη φορά. Έχω στα αρχεία μου ένα δημοσίευμα που έλεγε τότε «σίγουρα πρόκειται για τους πιο αντιδημοσιογραφικούς ανθρώπους που κατοικούν σε αυτή τη χώρα». 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Να σας ευχαριστήσουμε για την πρόσκληση, είναι τιμητική και για να την αποδεχτούμε πάει να πει πως σας εκτιμούμε ιδιαιτέρως. Και είναι και η στιγμή σημαντική, εκεί που φτάσαμε και νομίζω έχουμε πολλά να πούμε.  Αντιδημοσιογραφικοί δεν ξέρω αν είμαστε. Αποφεύγουμε τις συνεντεύξεις. Και από τότε μέχρι τώρα, τις συνεντεύξεις τις αποφεύγουμε και δεν μιλάμε πολύ, αυτό είναι αλήθεια».

Εκτιμώ το γεγονός πως έρχεστε εδώ μετά από ήττα και όχι καβάλα στο άλογο όπως ενδεχομένως θα ήσασταν εάν ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει τον τέταρτο ευρωπαϊκό του τίτλο…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Νομίζω ότι έχει μεγαλύτερη αξία τώρα η συνέντευξη»
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Ίσως τότε να μην ερχόμασταν, θα ήμασταν αλλού».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Δεν θα είχαμε κοιμηθεί ακόμη. Αλλά να πω και κάτι, συγγνώμη, αλλά επειδή είδα αυτό το δημοσίευμα το 2004, και το αντιδημοσιογραφικός, εγώ θέλω να απαντήσω ότι τα πρώτα δύο χρόνια, παρακαλούσα να μην μου βάζουν φωτογραφίες στο ΦΩΣ. Ισχύει αυτό. ».

Όταν σας είχα ζητήσει συνέντευξη το 2006, ήμουν στην ΕΡΤ ακόμη τότε θυμάμαι, μου είχατε πει όταν θα πάρουμε την Ευρωλίγκα ή το πρωτάθλημα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: «Ναι, αυτό το είχαμε μεταξύ μας αποφασίσει».

Μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η χημεία που έχετε και ο σεβασμός του ενός προς τον άλλον ακόμη και, όπως συνέβη τις προάλλες στη Μαδρίτη, δεν είχε έρθει ο κ. Γιώργος και είπατε στις κάμερες να περιμένουν μέχρι να έρθει ο αδελφός σας να μιλήσετε μαζί. Να μοιραστείτε μαζί τη χαρά της επόμενης στιγμής.

Γ.Α «Αυτό είναι και ένα από τα μυστικά και συστατικά της επιτυχίας, θα τα πούμε και μετά. Εάν δεν υπήρχε αυτό, δεν θα είχαμε πετύχει».
Π.Α. «Νομίζω και εγώ συμφωνώ σε αυτό. Είναι και η καλή η ερώτηση σου γιατί αυτό είναι κάτι που δεν είχαμε σκεφτεί καν. Αυτό όντως είναι η δύναμη μας, δεν είναι εύκολο, είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι, είμαστε στην ίδια οικογένεια, αλλά αδέλφια δεν ξέρω αν υπάρχουνε, εσύ που ξέρεις και από το ΝΒΑ καλύτερα, είχα ακούσει για τους αδελφούς Μαλούφ δεν ξέρω, ούτε ξέρω τους ανθρώπους την πορεία τους,  αλλά γενικά αδέλφια να συνεργάζονται επιτυχημένα σε  διοίκηση ομαδικού αθλήματος…».

Υπήρχαν οι αδελφοί Γιαννακόπουλου…

Π.Α.: «Ναι, εντάξει, υπάρχει αυτό, αλλά γενικά από τόσο μικρή ηλικία να ξεκινήσουν. Γιατί εγώ το 2004 ήμουν 31, ο αδελφός μου 30, ξεκινήσαμε από τα 30 μας να διοικούμε μια ομάδα, τα πρώτα χρόνια μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη, δεν νομίζω ότι είναι κάτι που έχει ξαναγίνει ποτέ, δεν το ξέρω να έχει ξαναγίνει».

Φανταζόσασταν τότε, μετά την πρόσκληση του κ. Κόκκαλη, ότι θα έφτανε η ώρα να διοικείται την ομάδα που υποστηρίζατε και παρακολουθούσατε από μικροί στα Final Four και παντού;

Γ.Α. «Δεν το θέλαμε και ούτε και το φανταζόμασταν. Είχαμε ξεκινήσει πολύ σιγά και σταδιακά. Εντάξει,  ο Ολυμπιακός τότε είχε τερματίσει όγδοος στην Α1, θέλαμε να είμαστε μαζί με τον πρόεδρο τότε, θέλαμε να είμαστε μαζί, σε καμία περίπτωση δεν θέλαμε να είμαστε μόνοι μας και να αναλάβουμε, σιγά-σιγά πέρασαν τα χρόνια και ήρθε σαν φυσική εξέλιξη»

Ο πατέρας σας, σας απέτρεψε από το να μπείτε στον αθλητισμό; Από το να σκορπίσετε, να το πω λαϊκά, τόσα πολλά λεφτά;

Π.Α. «Τότε, είμαστε τέλος 2004, τον Οκτώβριο, τότε μας καλεί ο Φασούλας στο γραφείο του μαζί με κάποιους άλλους, διαμεσολάβηση τότε, νομίζω ήταν Δήμαρχος Πειραιά τότε και την περίοδο εκείνη ο  πατέρας μας ήταν θετικός μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη να βοηθήσουμε την ομάδα. Αργότερα, στην πορεία την δεκαετή, αυτή που συζητάμε σήμερα, αρκετές φορές αποτρεπτικός στο να φύγουμε. Και η αλήθεια είναι πως στην πορεία, πράγματα που εμείς ίσως αργήσαμε να τα καταλάβουμε, ποια είναι η πραγματικότητα, ίσως τα είχε πιο πριν, αλλά η πορεία, όπως εξελίχθηκε μπορούμε να πούμε από το 2012 πως άξιζε και αξίζει τον κόπο».
Γ.Α. «Η πρώτη συνάντηση του κυρίου Κόκκαλη ήταν στο γραφείο του πατέρα μας, οι δύο τους, μετά μας φωνάξανε, συζητήσαμε και μετά μπήκαμε και εμείς σιγά-σιγά».
Π.Α. «Μπήκαμε σαν συγχρηματοδότες με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Για να καταλάβει και ο κόσμος, γιατί ίσως παρακολουθούν και νεότεροι, και φτάσαμε από το 2004 έως το 2009 το σύνολο ήταν να βάζουμε εκατομμύρια ευρώ, είτε σαν συγχρηματοδότες,  είτε μετά μόνοι μας, έως το 2009 που πήραμε τις μετοχές, ήταν αποκλειστικά εμπιστοσύνης του Σωκράτη Κόκκαλη. Εμείς δεν είχαμε μετοχές στα χέρια μας, δηλαδή το 2009 που έγιναν οι τελικές συζητήσεις και πήραμε τις μετοχές, θα μπορούσαμε να μην τα έχουμε βρει θεωρητικά με τον Κόκκαλη, να πάρουμε το καπελάκι μας και να φύγουμε. Για να καταλάβουμε ότι είχαμε βάλει εκατομμύρια στην ομάδα που αγαπούσαμε χωρίς να έχουμε ούτε μια μετοχή στα χέρια μας».
Γ.Α. «Ούτε και συμφωνητικό».
Π.Α. «Ούτε και συμφωνητικό, ήτανε σχέση εμπιστοσύνης με τον Κόκκαλη».

Πόσα χρήματα έχετε ξοδέψει, δαπανήσει, επενδύσει σε αυτή την τρέλα που λέγεται Ολυμπιακός και μπάσκετ;

Γ.Α. «50 εκατομμύρια ευρώ είναι η εφορία που έχουμε πληρώσει στο ελληνικό δημόσιο. Είναι η συνεισφορά στο ελληνικό δημόσιο σε κάθε είδους φόρους, εισφορές κλπ. Δε νομίζω ότι υπάρχει άλλη ομάδα στην Ελλάδα, σε οποιοδήποτε άθλημα, που έχει καταβάλει αυτούς τους φόρους στο ελληνικό δημόσιο».

Είχατε ποτέ ένσταση από τις συζύγους σας γιατί ασχολείστε με όλα αυτά;

Π.Α. «Ας ξεκινήσει ο Γιώργος που έχει και μεγαλύτερη κόρη».
Γ.Α. «Μάλλον το ανάποδο ήταν, όταν αποφασίσαμε να φύγουμε από τον Ολυμπιακό τον Ιούνιο του 2011, συζητούσαμε δύο εβδομάδες την ανακοίνωση, ήταν τέλη Ιουνίου, μόλις τελείωσε το πρωτάθλημα, μέχρι να τη βγάλουμε ήταν τέλη Ιουνίου, συζητούσαμε την ανακοίνωση με τον Παναγιώτη και με τους δικούς μας ανθρώπους, το πώς θα αποτυπώσουμε αυτό που γινότανε, η απόφαση ήταν ειλημμένη, ήταν κανονική ότι φεύγουμε, τέλος δεν υπάρχει κάτι άλλο και ήταν σίγουρος και ο πατέρας μας γι αυτή την απόφαση. Όταν βγήκε η ανακοίνωση, εντάξει, η γυναίκα μου το γνώριζε, ότι θα φύγουμε. Το συζητούσαμε δέκα μέρες, της είχα εξηγήσει τον λόγο και δεν είχε πει τίποτα. Όταν βγήκε, την πήρα τηλέφωνο και της είπα μπες να τη δεις, βγήκε η ανακοίνωση, δάκρυσε να το πούμε έτσι, το λιγότερο. Αυτό όλα, παίξανε τη σημασία τους. Μου είπε κρίμα, δεν το αξίζατε αυτό».

Θα σας ρωτήσω τότε γιατί μείνατε;

Π.Α. «Να απαντήσω και εγώ στην ίδια ερώτηση, έχω πιο μικρή κόρη…»
Γ.Α. «Η κόρη μου ήταν τότε 1.5 χρονών, δεν καταλάβαινε τι γινόταν, αλλά κάποια στιγμή μετά ψύχραιμα και ήρεμα όταν σκεφτήκαμε μετά με τη γυναίκα μου το τι θα ξέρει αυτό το παιδί στο μέλλον, πιστεύαμε πως δεν ήταν αυτό που μας άξιζε με τον Παναγιώτη, τα παιδιά μας θα λένε ότι αυτοί οι άνθρωποι κάνανε τα πάντα, πεντακάθαρα, αλλά τελικά για τους λόγους που ανέλυσα, που εξήγησα, που έγιναν, έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι. Και μας θάψανε πριν την ώρα μας να το πω και έτσι απλά. Δηλαδή βλέπαμε τον επικήδειο, αλλά ήμασταν ακόμη ζωντανοί, ήταν λίγο οξύμωρο».

Τι θέλατε να πείτε κύριε Παναγιώτη;

Π.Α. «Και εμένα η γυναίκα μου είναι και ήταν θετική στην ενασχόληση μας. Βλέπει ότι είναι κάτι που αγαπάω, το μπάσκετ είναι η ζωή μου, ατελείωτες ώρες ενασχόλησης, να παρακολουθούμε παιχνίδια, να συζητάμε το τι είναι καλύτερο για την ομάδα, με τον αδελφό μου και με τον στενό μας συνεργάτη τον κ. Σκινδήλια, τον αντιπρόεδρο, τον αναφέρουμε γιατί και αυτός είναι κομμάτι της επιτυχίας μας όλα τα τελευταία χρόνια. Αυτό το να συζητάμε τρεις άνθρωποι, ακόμη και να διαφωνούν και ο ένας να σέβεται την άποψη του άλλου, ανεξάρτητα εάν τα χρήματα τα βάζουμε εγώ και ο αδελφός μου, πιστεύω είναι και αυτό ένα από τα μυστικά, οι ατελείωτες ώρες συζητήσεων που έχουμε περάσει στο γραφείο για επιλογές παικτών, οι διαπραγματεύσεις με μάνατζερ κλπ, είναι και αυτό ένα από τα στοιχεία».

Τι συνέβη τελικά για να αλλάξετε την απόφαση σας;

Γ.Α. «Για να φτάσουμε στην ανακοίνωση, οι βασικές ενστάσεις πριν την αποχώρηση που έκαναν και τον πατέρα μας να μας λέει σηκωθείτε φύγετε, ήταν πληροφορίες που είχε για καταστάσεις που έβλεπε στην Ελλάδα και οι οποίες έλεγε δεν θα αλλάξουνε. Γνώριζε κάποια πράγματα, κάποια πρόσωπα, κάποιες πληροφορίες, στο πλαίσιο του ελληνικού μπάσκετ και έλεγε δεν θα αλλάξουνε ό,τι και να κάνετε. Είτε με καλούς παίκτες, είτε με καλούς προπονητές, αυτά δεν αλλάζουνε. Αυτή ήταν η βασική ένσταση. Μάλλον είχε δίκιο».

Έχετε ακόμη αυτή την άποψη, την αίσθηση, την πεποίθηση;

Π.Α. «Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε αποφάσεις σωστές που έχουν βγει, αλλά δυστυχώς δεν εφαρμόζονται σε ό,τι αφορά πράγματα που συμβαίνουν στο ελληνικό μπάσκετ. Εγώ σε λίγο δεν θα έχω μαλλιά και ακόμη τον Βασιλακόπουλο θα έχουμε, να το πω χιουμοριστικά. Και όπως έχω πει χαρακτηριστικά γιατί δεν μου αρέσει να κρύβομαι, λέω, αντρίκεια το λέω, ο άνθρωπος από ό,τι έχω μάθει κοιμάται το μεσημέρι άρα αντέχει πολλά χρόνια ακόμη. Δεν το λέω για κακό, ο άνθρωπος χαίρει άκρας υγείας, άρα αντέχει, άρα αν δεν αλλάξει η νομική πλατφόρμα θα γεράσουμε με Βασιλακόπουλο. Να λέμε την αλήθεια, να μην κοροϊδευόμαστε. Αλλά να φτάσουμε στο πως αλλάξαμε την απόφαση το 2011. Να περιγράψουμε λίγο τι έγινε για να παραμείνουμε».

Γ.Α. «Καταρχάς δεν βρέθηκε κανείς να αναλάβει τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός ήταν μια πεντακάθαρη ομάδα, δεν χρωστούσε σε κανέναν, είχε φτάσει τελικό Ευρωλίγκας στο Παρίσι ,ήταν  στο τοπ επίπεδο, διεκδικούσε τα πάντα, είχε σεβασμό, όχι όπως τώρα βέβαια και  δεν βρέθηκε ούτε ένας άνθρωπος να πει θέλω να ασχοληθώ με τον Ολυμπιακό, θέλω να σας βοηθήσω, θέλω να επενδύσω, θέλω να το πάρω μόνος μου ή το οτιδήποτε. Οπότε εκεί μέσα στο καλοκαίρι, είπαμε να γίνει μια μεταβατική χρονιά και αυτό συμφωνήσαμε με τον κόουτς, τον κ. Ίβκοβιτς, να πάμε για μια μετάβαση μέχρι να βρεθεί ο επόμενος. Κάποια στιγμή τον Νοέμβριο δεν είχε βρεθεί κανείς, είχε ξεκινήσει η σεζόν και καθίσαμε κάτω με τον Παναγιώτη…».

Π.Α. «Είχε ξεκινήσει η σεζόν με Λούκας και Χάουαρντ να θυμίσουμε».
Γ.Α. «Υπήρχε μια απαξίωση, μας είχαν θάψει ζωντανούς πριν την ώρα μας, υπήρχε μια απαξίωση, είδαμε ότι δεν υπάρχει κανείς να ασχοληθεί και είπαμε με τον Παναγιώτη, ας το πάμε να κάνουμε μια προσπάθεια διαφορετική, με ένα πλάνο να κατακτήσουμε την Ευρώπη όχι άμεσα, σε δύο σε τρία χρόνια, όποτε μπορέσουμε. Ήρθε άμεσα, δεν περιμέναμε τον Νοέμβριο ότι θα είμαστε Πρωταθλητές Ευρώπης στην Κωνσταντινούπολη. Τον Ιανουάριο, είχαμε αρχίσει και το πιστεύαμε, βλέποντας καταστάσεις, αναλύοντας πράγματα, βλέποντας τη δυναμική της ομάδας και μετά τις αλλαγές που έγιναν με τον Ντόρσεϊ και με τον Λο, η ομάδα έδειξε ότι όλα γίνονται και πιστεύω ότι δεν αξίζαμε, η προσπάθεια αυτή, ο Ολυμπιακός πρώτα και πάνω από όλα και μετά εμείς, δεν άξιζε αυτό το τέλος».

Σε αυτές τις στιγμές, με αυτή τη δήλωση φαίνεται να τα καλύπτει όλα, ο κ. Παναγιώτης όταν είπε μετά την πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα πως τέτοιες στιγμές μας κάνουν και αντέχουμε την τρέλα που ζούμε στην Ελλάδα.

Π.Α. «Οι στιγμές αυτές ξεκίνησαν από τους τίτλους του 2012. Το οξύμωρο εδώ που πρέπει να επισημάνουμε, γιατί εσύ έχεις καλύτερη γνώση του παγκόσμιου αθλητισμού, γιατί εσύ δεν ασχολείσαι μόνο με το μπάσκετ από ό,τι ξέρω, παρακολουθείς όλα τα σπορ, είμαστε μια ομάδα που είχε να πάρει πρωτάθλημα από το 1997, γίναμε πρωταθλητές Ευρώπης το 2012 και μετά από λίγες ημέρες γίναμε πρωταθλητές Ελλάδος».
Γ.Α. «Να πούμε πάντως αυτό που πέτυχε ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη την τελευταία εφταετία, δεν το έχει πετύχει καμία ομάδα, είναι παγκόσμιο φαινόμενο, ούτε και ο αιώνιος αντίπαλος που είπατε, σε κανένα άθλημα. Δηλαδή να εξηγήσουμε τι πέτυχε ο Ολυμπιακός. Πέτυχε να είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ευρώπη, θα πούμε μετά για το μπάτζετ και για το πώς το πέτυχε και τα λοιπά, έχοντας πάρει ένα πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Αν θα δείτε, ο Παναθηναϊκός, όταν έπαιρνε τα ευρωπαϊκά, ήταν και πρωταθλητής στην Ελλάδα, το ίδιο και η Μακάμπι, το ίδιο και η ΤΣΣΚΑ και η Μπαρτσελόνα, το ίδιο και η Ρεάλ, όλες οι ομάδες είχαν μια βάση πρωταθλητισμού. Ο Ολυμπιακός είναι η μοναδική ομάδα που δεν είχε καμία εμπιστοσύνη, δεν ήταν ψημένη στον πρωταθλητισμό, για τους λόγους που έχουμε αναλύσει, συνέχεια στην Ελλάδα χάνανε και χάνανε όχι επειδή φταίγανε αυτοί, έφταιγαν και άλλοι παράγοντες. Ήταν ένας συνδυασμός. Πολλοί τίτλοι χάθηκαν αποκλειστικά από διαιτησία. Πως μπορείς να πας να παίξεις στο Παρίσι τελικό όταν ακόμη δεν έχεις πάρει πρωτάθλημα Ελλάδος. Δηλαδή το ότι πήγες στην Κωνσταντινούπολη να κάνεις τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού με το -19 και πρωτάθλημα δεν έχεις πάρει ακόμη στην Ελλάδα, όταν συνέχεια χάνεις, είναι μια υπέρβαση, μια κατάθεση ψυχής που όμοια της δεν υπάρχει στον παγκόσμιο αθλητισμό».

Ένα άλλο ρεκόρ του Ολυμπιακού είναι οι ανατροπές που έχει κάνει και όχι μόνο σε ένα ημιτελικό ή τελικό της Ευρωλίγκας. Ακόμα και με τη Ζιέλονα Γκόρα, έρχεται ο Μάντζαρης στο τέλος και δίνει τη νίκη. Έχετε τίποτα χάπια την ώρα εκείνη; 

Γ.Α. Είναι μήνυμα ζωής αυτό, ότι δεν τα παρατάμε ποτέ. Αυτό είναι το DNA της ομάδας. Παλεύει μέχρι τέλους ότι και να γίνει. Συνήθως κερδίζουμε και είναι ένα ευρύτερο μήνυμα αυτό, μην τα παρατάς ποτέ, ό,τι και αν γίνει. 

Αυτό είναι το οποίο περιγράψατε πριν από μερικές μέρες και σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν ως κρυστάλλινο, πειραιώτικο και μάγκικο μέσα στο γήπεδο;

Γ.Α. Δεν θα έλεγα ότι είναι μόνο αυτό, το κρυστάλλινο είναι ο τρόπος που τα πετύχαμε όλα αυτά. Έχει σημασία και αυτό. Μπορεί να λέμε ότι είμαστε επιτυχημένοι, αλλά επιτυχία με επιτυχία έχει διαφορά. Είναι ο τρόπος με τον οποίο τα πετύχαμε, μάγκικα, πειραιώτικα, κρυστάλλινα όπως είπαμε, με διαφάνεια, με κανόνες, με σεβασμό προς όλους, προσγειωμένοι, σεμνοί. Δεν μπορούμε να τα αναλύσουμε όλα και ούτε λέγονται και όλα, αλλά πεντακάθαρα. Αυτό είναι που είμαστε περήφανοι και γι' αυτό πανηγυρίζει ο κόσμος έτσι. Και φίλαθλοι άλλων ομάδων, όπως στη Μαδρίτη όταν τελείωσε ο ημιτελικός και πήγαμε να πάρουμε ταξί να φύγουμε ήρθε ένας φίλαθλος και μας να λέει να βγάλουμε μαζί μια φωτογραφία, ζήτησε να βγάλει μια φωτογραφία και όταν τον ρωτήσαμε από πού είναι, είπε από Αθήνα και ότι είναι Παναθηναϊκός και ότι έκλαψε. Υπάρχουν υγιής άνθρωποι απ’ όλες τις ομάδες που στηρίζουν τον Ολυμπιακό. Και σ’ αυτό το Φάιναλ Φορ ήταν περισσότεροι από κάθε άλλοι φορά».
Π.Α. «Για τις ανατροπές που είπες πριν και σε TOP-16 και στα προημιτελικά και στο Final Four, είναι στο DNA της ομάδας. Οι πέντε Έλληνες που έχουν πάρει τις δύο Ευρωλίγκες και έχουν πάει στους τρεις τελικούς τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πιστεύω ότι έχουν παίξει κι αυτοί ρόλο ώστε όποιοι ξένοι έρχονται να τους το μεταμπαλαδεύουν και να τους βάζουν σ’ αυτό το πνεύμα. Είπα χιουμοριστικά για την ΤΣΣΚΑ ότι τρέμανε τα χεράκια τους, δεν το είπα για να κοροϊδέψω την ΤΣΣΚΑ, αλλά αυτό φαινόταν να έρχεται. Εγώ ένιωσα ότι το κατάλαβαν όλοι στο γήπεδο. Ακόμη και ουδέτεροι. Είχαμε πίσω φιλάθλους της Φενέρμπαχτσε που μας υποστήριζαν γι’ αυτό και οι άλλοι είχαν κολλήσει και δεν έβαζαν καλάθι. Ο Βατούτιν προς τιμή του ήρθε και μας έδωσε συγχαρητήρια μετά τη νίκη μας και πριν την έναρξη του τελικού μας είπε καλή τύχη. Το ίδιο είχε κάνει και στην Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο. Είναι κύριος. Αυτό πρέπει να το πούμε.

Οι πελάτες κύριοι είναι. Αστειεύομαι...

Γ.Α. Δεν είναι αυτό. Ο άνθρωπος ήταν εξαιρετικά εγκάρδιος και ζεστός. Αναγνώρισε την προσπάθεια και νομίζω ότι είναι δύσκολο σε τέτοιες στιγμές να πας και να αναγνωρίσεις την ανωτερότητα του άλλου.

Με τη Ρεάλ είχε υπάρξει μια αντιπαράθεση πέρσι μετά τη σειρά των πλει οφ.

Π.Α. Είχα κάνει δήλωση για τον τρόπο παιχνιδιού τους και το φλόπινγκ. Φέτος ήταν πιο σκληροί, το πήραν στην έδρα τους και τους δώσαμε συγχαρητήρια».

Πρόκειται για ένα είδους αναγνώρισης η παρουσία του κόσμου;

Π.Α. : «Βλέπεις ότι ο κόσμος αναγνωρίζει και οι παίκτες παίρνουν δυνάμεις ψυχολογικές ενόψει τελικών που έρχονται, είναι αναγνώριση αυτό. Πλέον ζούμε σε εποχή των social media και όχι μόνο στους φιλάθλους του Ολυμπιακού, αλλά η αναγνώριση για αυτή την ομάδα που έφτασε φέτος στον τελικό, να μην πω καθολική και παρεξηγηθώ, είναι τεράστια».

Είστε ικανοποιημένοι από την παρουσία του κόσμου και από την ενίσχυση που παρέχει στην ομάδα;

Π.Α. «Αυτό που είπα πριν το παιχνίδι με την Ελευσίνα, να το εξηγήσω, δυστυχώς φέτος λιγότερα εισιτήρια από την Ευρωλίγκα και έτσι δεν μπορούσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες, γι αυτό το είπα. Και ότι δεν ξέρει ο κόσμος, ότι υπάρχει σύστημα που ας πούμε το εισιτήριο των 155 ευρώ μπορεί να το αγοράσει τον Νοέμβριο και να χάσει 15 ευρώ εάν δεν προκριθεί η ομάδα τους. Δεν το ξέρει αυτό ο κόσμος, δεν το ήξερε, δεν ήταν μομφή αυτό για τον κόσμο».
Γ.Α. «Σε γενικές γραμμές είμαστε ευχαριστημένοι. Εντάξει, ο  αθλητισμός έχει τα πάνω και τα κάτω, ο κόσμος στηρίζει, κάποιες στιγμές, πριν την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού στην Κωνσταντινούπολη, υπήρχε μια αμφισβήτηση και κάποιοι δεν καταλάβαιναν τι γίνεται, βλέπανε μόνο το αποτέλεσμα και δεν βλέπανε την προσπάθεια. Αυτό είναι ανθρώπινο όμως, δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις».
Π.Α. «Να σημειώσω πάνω σε αυτό ότι τη σεζόν 2009-2010, είχαμε 8500 χιλιάδες διαρκείας, άρα ο κόσμος εισέπραξε και την απογοήτευση των χαμένων τελικών του 2010 και του 2011. Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Αυτό θέλω να πω. 
Γ.Α. «Η αγάπη του κόσμου ήταν κάτι πολύ σημαντικό στην απόφαση που πήραμε τον Νοέμβριο να συνεχίσουμε και να φτάσουμε στην Κωνσταντινούπολη. Η αγάπη και όλα τα μηνύματα που λάβαμε. Και αυτοί που πήγανε στο συλλαλητήριο και τα μηνύματα που έφτασαν σε εμάς, είναι πολύ σημαντικά».

Έχει παίξει ρόλο και το γεγονός πως το ποδόσφαιρο ουσιαστικά έχει γίνει η αγαπημένη ομάδα των φίλων του Ολυμπιακού; Δηλαδή παίζει Τσάμπιονς Λιγκ, παίρνει πρωταθλήματα κλπ;

Γ.Α. «Δεν νομίζω ότι ο κόσμος άφησε ποτέ το μπάσκετ, εμείς από τη δεκαετία του 1990 ήμασταν στο μπάσκετ του Ολυμπιακού, σε όλα τα Final Four και σε όλους τους αγώνες. Εντάξει, οι επιτυχίες έχουν πιο πολύ κόσμο, όταν παίζεις στον Κορυδαλλό και δεν  πας καλά, θα έχεις λιγότερο κόσμο. Γενικότερα ο κόσμος είναι δίπλα, στηρίζει, είναι η δύναμη του Ολυμπιακού ο κόσμος. Στην υποδοχή από το Λονδίνο, όταν 7.000 κόσμος ήταν στο ΣΕΦ και ήμασταν όλοι πάνω στο πούλμαν και φώναζε έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό, αυτό δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, αυτό ήταν απίστευτο».


Π.Α. «Έχουμε ένα σταθερό μπασκετικό κοινό 7-8 χιλιάδων ανθρώπων στην Ευρωλίγκα, ιδανικά και εμείς θα θέλαμε να είναι 10 χιλιάδες, αλλά κατανοούμε, όπως λες ότι μπορεί να είχε πάει την προηγούμενη ημέρα να δει αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ στο Καραϊσκάκη και δεν είναι εύκολο να έρθει να δει και μπάσκετ. Κατανοούμε σε ποια εποχή ζούμε. Δεν μπορούμε να πούμε κάτι ή να κατακρίνουμε».

Φανταστήκατε ή κάποιοι προσπάθησαν ποτέ να σας φέρουν πιο κοντά σε εμπλοκή σας στην ΠΑΕ;

Π.Α.« Υπήρχαν τέτοιες συζητήσεις με τον Σωκράτη Κόκκαλη, μας το είχε προτείνει, εμείς δεν θελήσαμε να προχωρήσουμε σε αυτό. Είναι υπαρκτό, έγινε. Αυτό έγινε τελευταία φορά το 2009 πριν πάρουμε τις μετοχές του μπάσκετ».

Τι σας κράτησε στο μπάσκετ;

Π.Α. «Μείναμε για να ολοκληρώσουμε αυτό που ήδη είχαμε αρχίσει και κάναμε. Θέλαμε να το ολοκληρώσουμε γιατί ήδη έως το 2009 είχαμε νιώσει την αδικία σε τελικούς στην Ελλάδα. Να πω και ένα παράδειγμα μιας αποτυχημένης αγωνιστικής προσπάθειας, νομίζω το 2005-2006,θα τη θυμάσαι καλύτερα με το σουτ του Παπαμακάριου με τη Μακάμπι. Είχαμε τον Κουίνσι Λιούις, είχαμε τον Σοφοκλή και τον Βασιλόπουλο στα νιάτα τους, κουράστηκε λίγο ο Σοφοκλής στο τέλος εκεί και έβαλε κάτι βολές ο Βούισιτς, από τότε, όμως, είχαμε αρχίσει να διεκδικούμε την κορυφή της Ευρώπης. Αυτό δείχνει την διάρκεια όλων αυτών των ετών, ακόμη και εάν δεν τα καταφέραμε τότε».

Ο Σπανούλης άλλαξε το ρου της ιστορίας;

Γ.Α. «Σίγουρα η μεταγραφή του Σπανούλη ήταν καθοριστική στο να αλλάξουνε οι ισορροπίες στην Ελλάδα, παίκτης παγκόσμιας εμβέλειας και αξίας. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτός. Ο Σπανούλης χωρίς τους συμπαίκτες του δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Το λέει και ο ίδιος βέβαια και δεν το λέει για να είναι σωστός, αυτό το πιστεύει». 

Πόσο δύσκολο να πείσετε τον Σπανούλη να αφήσει τον Παναθηναϊκό και να έρθει να παίξει σε εσάς; Και δεν μιλάμε για οποιοδήποτε παίκτη, μιλάμε για τον Σπανούλη…

Γ.Α. «Εμείς στον Βασίλη είχαμε κάνει πρόταση όταν έπαιζε στο Μαρούσι. Και ήταν και πολύ στο να έρθει στον Ολυμπιακό. Οπότε η προσέγγιση είχε γίνει τότε που δεν είχε φτάσει σε πολύ… δεν ήταν τόσο γνωστός. Όταν έπαιζε στο Μαρούσι, του είχαμε κάνει μια πολύ καλή πρόταση…»

Του είχε κάνει ξανά ο Ολυμπιακός πρόταση και το 2004 και έτρεχε τότε να βρει θυμάμαι ο Σταύρος Ελληνιάδης 50 χιλιάρικα να δώσει στον Ηρακλή.

Π.Α.: «Αυτό που λες ήταν για τον Διαμαντίδη, εμείς λέμε για τον Σπανούλη»
Γ.Α. : «Στον Σπανούλη είχαμε κάνει πρόταση όταν έφυγε από το Μαρούσι και πριν πάει στον Παναθηναϊκό. Επέλεξε τότε να πάει στον Παναθηναϊκό. Κάποια στιγμή άλλαξε και νομίζω και ο ίδιος το ήθελε πολύ. Και είδατε που έχει φτάσει».
Π.Α. «Και εγώ θέλω να πω γι’ αυτό, του μιλήσαμε, κάναμε την προσπάθεια μας, αλλά πιστεύω ότι το βασικό ήταν η θέληση του. Νομίζω ότι κατάλαβε ότι εμείς θέλαμε να χτίσουμε μια ομάδα γύρω από αυτόν, να είναι αυτός ο ηγέτης μας, τον πιστεύουμε και θέλουμε να κατακτήσουμε την κορυφή σε Ελλάδα και Ευρώπη μαζί του. Να συμπληρώσω πως  την πρώτη χρονιά του Βασίλη, ο Βασίλης δεν ήταν 100% καλά ως το τέλος της σεζόν, στα ματς με τη Σιένα δεν ήταν καλά και μετά έκανε επέμβαση στους κοιλιακούς. Να πούμε ένα ελαφρυντικό ότι δεν ήταν 100% καλά την πρώτη του χρονιά. Τώρα φτάνεις στο πριν δύο χρόνια, στις πέντε ώρες που ήρθε μόνος του χωρίς τον Μίσκο».

Τότε που ήρθε με τη βερμούδα…

Π.Α. «Καλά έκανε…»
Γ.Α. «Εκεί ήταν η πιο ουσιαστική και εκτενής συζήτηση που είχαμε, νομίζω πως έφυγε υπερβολικά ικανοποιημένος από τη συνάντηση, συζητήθηκαν όλα τα θέματα που αφορούν τον ελληνικό αθλητισμό και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε,  και πιστεύω πως εάν είχε πάει στη Μπαρτσελόνα, ή όπου λέτε γιατί κάπου θα πήγαινε εάν έφευγε, δεν θα ήταν ο Σπανούλης που βλέπουμε, για πολλούς λόγους. Γιατί ακόμη και ο Σπανούλης μέσα στον Ολυμπιακό κάνει αυτά που κάνει. Εγώ πιστεύω δεν θα τα έκανε ούτε στη Μπαρτσελόνα. Όσο μεγάλος παίκτης και εάν είναι, εκεί υπάρχει και ο Ναβάρο, υπάρχουν άλλες ισορροπίες, πρέπει όλο το μοντέλο να σε στηρίζει, να σε προστατεύει και να δουλεύει για εσένα, να σε στηρίζουν οι συμπαίκτες, ο προπονητής, ο κόσμος, είναι μια ολόκληρη προσπάθεια που γίνεται».

Σε μια χώρα η οποία φυλλορροεί οικονομικώς και δεν ξέρουμε τι θα ξημερώσει την επόμενη μέρα, είναι λογικό να γίνονται εκπτώσεις στους προϋπολογισμούς και να μη γίνονται εκπτώσεις στις φιλοδοξίες. Περισσεύει στο μπάτζετ που έχετε ένα χαρτζιλίκι για να  προσλάβει ο Ολυμπιακός έναν προπονητή ελευθέρων βολών; Δεν αναφέρομαι μόνο στον τελικό. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα με το χαμηλότερο ποσοστό ελευθέρων βολών σ’ όλη τη λίγκα την ελληνική. Είναι ακόμα η δεύτερη κούπα, το δεύτερο φάιναλ φορ που ο Ολυμπιακός χάνει από τις βολές. Η πρώτη ήταν του Ζάρκο. Κανείς δεν ξέρει πως θα ήταν ο τελικός στη Μαδρίτη αν ο Ολυμπιακός είχε βάλει τις μισές από τις 14 βολές που έχασε.

Γ.Α. «Οι βολές μπαίνουν και βγαίνουν, εάν τις είχε βάλει ο Σισκάουσκας, δεν θα το είχαμε πάρει. Το πρώτο ευρωπαϊκό των τελευταίων ετών ήρθε απ’ αυτές τις χαμένες βολές. Πάντως για το θέμα με τις βολές, στον ημιτελικό είχε 83% και στον τελικό είχε 46%. Αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Εάν θέλουμε να πούμε γιατί χάσαμε τον τελικό, ο Ολυμπιακός πήγε αμυντικά πολύ καλά και οι διαφορές δεν ήταν μεγάλες. Ο Ολυμπιακός έχασε πάνω από 10 βολές και 46%, χάσαμε κάποια ριμπάουντ και οι περιφερειακοί είχαν 0/10 τρίποντα, αλλά στο 36' λεπτό η διαφορά ήταν στους 7 πόντους, τότε έχασε ένα τρίποντο ο Βασίλης, ένα ο Πρίντεζης και ένα με τον Λοτζέσκι. Έχουμε τρεις ευκαιρίες να μειώσουμε. Αν έμπαινε ένα απ’ αυτά τα τρίποντα, τότε θα είχαμε τέσσερα λεπτά και το σκορ θα ήταν 62-58. Εσείς τι πιστεύετε;  Θα το παίρναμε ή όχι; Αν έμπαινε ένα απ’ αυτά τα σουτ μ’ όλα αυτά που έγιναν. Που ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά, που δεν είχε ενέργεια, που είχε αδειάσει από την τιτανομαχία του ημιτελικού, τους μπήκαν όλα τα σουτ. Ένα σουτ να είχε μπει δεν το ξέρεις τι θα είχε συμβεί, αλλά ο αθλητισμός δεν είναι το αν.  Έως το 36' ήμασταν μέσα στο παιχνίδι, μέσα στη Μαδρίτη, με τόσο κόσμο. Η Ρεάλ έχει πάρει δύο ευρωπαϊκά τα τελευταία 20 χρόνια και τα δύο μέσα στην Ισπανία. Το τρίτο ευρωπαϊκό που ήταν εκτός Ισπανίας, εγώ ήμουν νηπιαγωγείο. Για να μην τρελαινόμαστε που χάσαμε έναν τελικό».
Π.Α. «Οι βολές και εμένα δεν είναι το καλύτερο μου (γέλια). Οι παίκτες προπονούνται στις βολές.  Σε έναν τελικό παίζει ρόλο η κόπωση, ο Λαφαγιέτ είχε 1/5 που έχει στην καριέρα του 90%».
Γ.Α. «Επειδή είπατε για τις βολές, αν ο Ναβάρο δεν έχανε τη βολή στο ΣΕΦ δεν ξέραμε τι θα γινόταν. Έτσι είναι το μπάσκετ. Και ο Σισκάουσκας και ο Ναβάρο έχασαν τις βολές κι εμείς πήγαμε εκεί που πήγαμε».

Στο τέλος εκείνης της βραδιάς η υπερηφάνεια για τη συμμετοχή στον τελικό κυριαρχεί ή η στενοχώρια για τη χαμένη ευκαιρία;

Γ.Α. «Νομίζω η υπερηφάνεια, ο τρόπος που έπαιξε ο Ολυμπιακός στη διάρκεια της σεζόν, οι τρεις νίκες με τη Μπαρτσελόνα, ο τρόπος που κερδίσαμε την ΤΣΣΚΑ και όλο το μπάσκετ που παίξαμε, μέσα στη Βαρκελώνη δεν είχαμε κερδίσει ποτέ και το κάναμε με μια εντυπωσιακή εμφάνιση που θαύμασε όλη η Ευρώπη. Δεδομένου και του προϋπολογισμού του Ολυμπιακού και των δυνατοτήτων που υπάρχουν νομίζω ότι ήταν μια υπέρβαση, ήταν ένας άθλος. Ο προπονητής του Ολυμπιακού ο Γιάννης ο Σφαιρόπουλος ο οποίος έκανε καταπληχτική δουλειά και δεν έχουμε πει τίποτα μέχρι τώρα, νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που μια ομάδα πάει στον τελικό με έναν προπονητή ο οποίος δεν είχε υπάρξει ξανά πρώτος προπονητής σε ομάδα Ευρωλίγκας. Ανέλαβε αρχές Νοεμβρίου και σε πέντε, έξι μήνες παίζει τελικό Ευρωλίγκας χωρίς να έχει επιλέξει ούτε έναν παίκτη και χωρίς να έχει υπάρξει προπονητής σε ομάδα Ευρωλίγκας.

Έχει κάνει μια πολύ ωραία δήλωση ο Γιάννης στην επιστροφή της ομάδας χθες το απόγευμα. Ανάμεσα στο τίποτα και τη στενοχώρια, προτιμώ τη στενοχώρια. 

Π.Α. «Αν έχετε δει τη φωτογραφία των παικτών μας τη στιγμή της απονομής στη Ρεάλ, ο τρόπος που κάθονταν και όπως εγώ τους είδα, μπορεί να αποτελέσει και κινητήρια δύναμη για την προσπάθεια να πάμε στο Βερολίνο.

Ο Ολυμπιακός πήγε στα δυο πρώτα φάιναλ φορ, τότε που ήσασταν νεαροί φίλαθλοι της ομάδας με τον Γιάννη Ιωαννίδη.  Πήγε σε άλλα δυο με τον Ίβκοβιτς και πήρε το ένα. Ξαναπήγε σε δυο με τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Πήγε σ’ ένα με τον Ίβκοβιτς και το πήρε, πήγε με τον Μπαρτζώκα και το πήρε και πηγαίνει και σ’ ένα με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο για τον οποίο θα λέγατε το 2008 όταν τον αποχαιρετήσατε μετά από τρεις σεζόν στο πλάι του Καζλάουσκας, του Γκέρσον και του Γιαννάκη, ο αστικός μύθος λέει ότι του είχατε πει πως Γιάννη κάποια στιγμή θα γυρίσεις ως πρώτος προπονητής στην ομάδα.

Π.Α. «Δεν θυμάμαι να το έχω πει έτσι ακριβώς έτσι, ίσως να του είχα πει ότι ίσως συναντηθούν ξανά οι δρόμοι μας. Ήταν δική του επιλογή Ήθελε να δοκιμάσει ως πρώτος προπονητής και καλά έκανε. Όλες αυτές οι εμπειρίες τον έκαναν πιο δυνατό. Τον σφυρηλάτησαν».
Γ.Α. «Μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις όταν είσαι σε μια τέτοια ομάδα είναι η επιλογή του προπονητή. Ο κόουτς Μπαρτζώκας επέλεξε να παραιτηθεί. Έκρινε ότι ήταν το καλύτερο εκείνη τη στιγμή. Ήταν δική του επιλογή. Εμείς τον τιμούμε, τον σεβόμαστε και τον ευχαριστούμε γι’ αυτά που έχει προσφέρει.

Έχω την εντύπωση για να μην πω τη βεβαιότητα ότι δεν έχετε τσακωθεί ή διακόψει διπλωματικές σχέσεις με κανέναν από τους προπονητές που είχατε. Δεν θυμάμαι κανένα να έχει φύγει κακότροπα. Ο Μπαρτζώκας πήρε και ένα ευρωπαϊκό τίτλο, ο πρώτος Έλληνας…

Γ.Α. «Γι ‘αυτό ήταν και πολύ θερμές και ουσιαστικές σχέσεις. Ο κόουτς επέλεξε να κάνει αυτό που πίστευε ότι ήταν το σωστό εκείνη τη στιγμή. Το σεβαστήκαμε και προχωρήσαμε. Τις τρεις εβδομάδες που μεσολάβησαν που όλοι έλεγαν ότι τα κάνουμε όλα λάθη και καθυστερούμε, τι θα γίνει, τι θα κάνουμε. Ήταν πολύ δύσκολο να επιλέξουμε να δώσουμε το τιμόνι στον Γιάννη Σφαιρόπουλο ο οποίος δεν είχε δοκιμαστεί».

Μελετήσατε το ενδεχόμενο να μείνει ο Μίλαν ως αφεντικό της ομάδας;   

Π.Α. «Εγώ θα σας απαντήσω σε αυτό, το καλύτερο για τον ίδιο τον Μίλαν γιατί τον πιστεύουμε, είπαμε ότι το καλύτερο θα ήταν να μείνει δίπλα σε έναν έμπειρο προπονητή, να αποκτήσει εμπειρίες και στη συνέχεια ίσως να είναι πιο έτοιμος στο μέλλον ώστε να μπορέσει να αναλάβει σαν πρώτος προπονητής».


Τι μέτρησε στην επιλογή του Σφαιρόπουλου;Γιατί ο Ολυμπιακός συζήτησε και με άλλους προπονητές…

Γ.Α.: «Δεν είναι όλα όπως φαίνονται, διερευνητικές συζητήσεις και επαφές είχαν γίνει σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις και με τον κ. Μπαρτζώκα και με τον κ. Ίβκοβιτς και παλαιότερα. Τι μπάτζετ, τι ήθελε ο καθένας, ποιες είναι οι απαιτήσεις του, ποια είναι η φιλοσοφία του, δέχεται να μπει στο μοντέλο; Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ας πούμε, προς τιμήν του, ήρθε και είπε εγώ θα παίξω με αυτούς τους παίκτες, με αυτό το επιτελείο και πιστεύω στον Ολυμπιακό. Δεν το κάνει κανένας αυτό. Αλλά και οι ικανότητες του και το ήθος του και η πορεία του, όταν τελικά το αποφασίσαμε, δεν είχαμε καμία δεύτερη σκέψη, καμία αμφιβολία ότι ήταν η σωστή επιλογή και ότι ήταν τώρα η σωστή επιλογή και όχι νωρίτερα, τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα ήταν ώριμος και έτοιμος για να αναλάβει αυτή τη θέση».

Τι σας βγάζει ο Σφαιρόπουλος, τι σας εμπνέει;

Π.Α. «Ηρεμία, πειθαρχία που έχει τον δικό του τρόπο να περνάει στην ομάδα και άμυνα που δαγκώνει, αυτά μου αρέσουν».

Είναι ένα κρέντιντ για την επιλογή της διοίκησης το πόσοι και ποιοι έχουν βγει και έχουν μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για τον προπονητή τους;

Γ.Α. «Νομίζω είναι δεμένοι, μια γροθιά και αυτό είναι καλό, πρόκειται για την αποδοχή από τους παίκτες, και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Δεν μπορεί η διοίκηση να βάλει κάποιον που οι παίκτες δεν τον αποδέχονται».

Έχετε μπει στο τρυπάκι, ως δεύτερη σκέψη, να πείτε “να βάζαμε ένα εκατομμύριο ακόμη”;

Γ.Α. «Να πούμε πως εάν κάναμε συζήτηση, θα ήταν για λιγότερα, όχι για περισσότερα. Αλλά πάμε να πούμε λίγο τα νούμερα ποια είναι. Ο Ολυμπιακός έχει παίξει τρεις τελικούς την τελευταία τετραετία, δύο κατακτήσεις και μια συμμετοχή στον τελικό. Σε αυτές τις χρονιές ο προϋπολογισμός του Ολυμπιακού, ο αγωνιστικός μιλάμε, παίκτες και προπονητές καθαρά, χωρίς τους φόρους και τα λοιπά έξοδα, ήταν κάτω των εφτά εκατομμυρίων, μέσο όρο και τις τρεις χρονιές, Κωνσταντινούπολη ήταν περίπου 5,5. Ο μέσος όρος λοιπόν ήταν κάτω των εφτά εκατομμυρίων, το αντίστοιχο, ο αγωνιστικός προϋπολογισμός δηλαδή των άλλων ομάδων είναι επί δύο, επί τρία, επί τέσσερα επί πέντε. Είναι χαοτικές οι διαφορές, γι’ αυτό λέμε ότι πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο και είμαστε υπερήφανοι. Και δεν πρέπει να έχει γίνει ποτέ και δεν ξέρουμε εάν θα ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού. Μια ομάδα με αυτόν τον προϋπολογισμό, με εφτά εκατομμύρια, να κερδίζει αυτόν που έχει 35 ή 25, είναι άθλος αυτό, είναι επίτευγμα απίστευτο και γι’ αυτό όλα τα παιδιά, τους αξίζουν συγχαρητήρια και είμαστε υπερήφανοι με τον τρόπο που το κάνουμε. Δεν υπάρχει καμιά υπόσχεση ότι θα πάμε στο Βερολίνο, μπορεί να μην ξαναπάμε ποτέ σε Final Four. Είναι τόσο δύσκολο με αυτά τα μέσα να κάνεις αυτό το επίτευγμα. Γι’ αυτό πρέπει να ζούμε τις στιγμές, να τις χαιρόμαστε γιατί δεν ξέρεις ποτέ, μπορεί να πάμε σε άλλα πέντε, μπορεί και σε κανένα. Δεν το ξέρεις αυτό».


Συνέβη επί ημερών Παναγιώτη Γιαννάκη, πως σας ακούστηκε ή εάν την πήρατε εσείς την απόφαση  να κάνετε παιδομάζωμα; Ο Σλούκας, ο  Παπανικολάου, ο Μάντζαρης, ο Κατσίβελης…

Π.Α. «Αυτοί ήρθαν μετά. Υπήρχε πρώτα ο Βασιλόπουλος, ο Σχορτσανίτης και άλλοι. Η πίστη στους Έλληνες παίκτες και το να επενδύουμε στους Έλληνες παίκτες, είναι κάτι που το πιστεύουμε και εμείς οι ίδιοι. Δεν είναι ότι μας το είπε κάποιος προπονητής. Προϋπήρχε του Γιαννάκη και συνεχίστηκε και μετά και με Ίβκοβιτς. Ο Γιαννάκης, παράλληλα ,εκτός από αυτό, είχε και επιλογές πολλών εκατομμυρίων, δικές του, τις οποίες τις ακολουθήσαμε, η πραγματικότητα είναι πως παραλίγο να μην περνούσαμε στον τελικό στο Παρίσι, για να λέμε την αλήθεια».

Ότι σας λένε οι προπονητές, το δέχεστε αγόγγυστα;

Π.Α. «Τις εισηγήσεις των προπονητών μας πάντα τις ακούμε, δεν γίνονται όλες δεκτές, ίσως γινόντουσαν περισσότερο ας πούμε χωρίς αμφισβήτηση».
Γ.Α. : «Πάντως τα τελευταία χρόνια πιο δύσκολα γίνονται δεκτές οι εισηγήσεις, γίνεται μεγαλύτερη συζήτηση να το πούμε έτσι για να καταλήξουμε κάπου από κοινού». 

Εσείς έχετε κάνει μεταγραφή από μόνοι σας, κάποιον παίκτη που σας αρέσει;

Π.Α. «Μεταγραφή από μόνοι μας όχι, να πείσουμε τον προπονητή,  να ρωτήσουμε προπονητή για κάποιον μπασκετμπολίστα και με τη σύμφωνη γνώμη να προχωρήσουμε έχει γίνει, αυτό ναι έχει γίνει».
Γ.Α.: «Να έχουμε προτείνει ναι, να έχουμε πάρει δεν έχει γίνει ποτέ. Ή να του είπαμε δες το αυτό και ξαναδές το ναι».
Π.Α.: « Ή ξέρω εγώ αυτόν κράτα τον και μην τον δώσεις δανεικό, ναι».

Ο Σλούκας θα μείνει;

Π.Α.: «Ο Σλούκας έχει ανδρωθεί μέσα στον Ολυμπιακό και θέλουμε να μείνει και πιστεύουμε θα μείνει».

Είχατε παρέμβει, όμως, τότε… Και καλά κάνατε. Νομίζω επί Ίβκοβιτς ο Κώστας ήταν λίγο παχουλούτσικος τότε, δεν του έκανε…

Π.Α. «Ήθελε να τον δώσει δανεικό και πίστευε ότι άλλη μια χρονιά θα του έκανε καλό.  Αλλά τελικά ο Σλούκας έμεινε και πήραμε την Ευρωλίγκα. Όπως και τον Μάντζαρη εκείνη τη χρονιά, κατά κάποιον τρόπο, εμείς τον προτείναμε».
Γ.Α.: «Ο Κώστας θέλει να μείνει στον Ολυμπιακό. Εμείς θέλουμε να μείνει ο Κώστας, οπότε νομίζω… Δεν υπάρχει παίκτης που να θέλει να φύγει από τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή».
Π.Α.: «Και είναι στον κορμό των παικτών, αυτών των παικτών που σου είπα πριν, που έχουν πάρει τις Ευρωλίγκες».
Γ.Α.: «Αλλά αυτή τη στιγμή προέχει το πρωτάθλημα».

Τον Χάινς είδα στη Μαδρίτη να γλυκοκοιτάζει προς τα εδώ πάλι…  

Γ.Α.: «Που τον είδατε; Γιατί εμείς δεν τον είδαμε… Νομίζω ότι ο Κάιλ έκανε λάθος που έφυγε από τον Ολυμπιακό. Μάλλον το κατάλαβε, του είχαμε κάνει μια αστρονομική πρόταση, δεν απάντησε ποτέ».
Π.Α.: «Η πραγματικότητα είναι πως την πρώτη του χρονιά έφυγε για 100 χιλιάδες δολάρια. Έκανε καμπάνιες στα μετρό της Μόσχας και από Back2Back winner έγινε Back2Back looser. Τον συμπαθούμε. Να πούμε τώρα αγωνιστικά πραγματικά, με δύο διαφορετικούς προπονητές, με Μεσίνα και Ιτούδη, εγνωσμένης αξίας και οι δύο, δεν είχε κανέναν ρόλο, δηλαδή και οι δύο προπονητές, φταίνε οι προπονητές; Το κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς για τον Χάινς και τον οργανισμό που τον πλήρωνε, ποιο ήτανε; Ο ημιτελικός. Ποια η προσφορά του Χάινς στον ημιτελικό; Μια βολή. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Το παιδί μπορεί να ταίριαζε και ταίριαζε με το παιχνίδι του Ολυμπιακού και ήταν κομβικό σημείο στους τίτλους που πήραμε. Απλά πήρε μια λάθος απόφαση».
Γ.Α.: «Επειδή πολλά ακούγονται για λεφτά που επενδύθηκαν, ο Κάιλ είναι μια περίπτωση παίκτη που έπαιζε για 200-250 χιλιάδες σε εμάς και πήγε επί έξι στην ΤΣΣΚΑ. Δηλαδή ο Ολυμπιακός ανεβάζει αξίες παικτών, δεν πληρώνει υπεραξίες. Και συγγνώμη που σας διακόπτω, αλλά και στο ΝΒΑ που δείχνει ο ΟΤΕTV τα παιχνίδια, βλέπετε και στους Χιούστον πόσοι παίκτες του Ολυμπιακού υπάρχουν. Ο Μπέβερλι που είχε φύγει πήγε στους Μαϊάμι Χιτ με δύο εκατομμύρια.  ».
Π.Α.: «Ο Μπέβερλι που παραλίγο να γυρίσει και γύρισε τον τελικό του Παρισιού στους πέντε πόντους και επενέβη ένας ανεκδιήγητος Γάλλος διαιτητής που δεν σφύριξε ξανά ποτέ ούτε στη Γαλλία, ο Σαμπόν, ο Μπέβερλι δεν ήταν επιλογή του Γιαννάκη, ήταν πρόταση ενός μάνατζερ δώρο μπόνους για τον Κλέιζα. Και μας βγήκε, μας έφτασε στον τελικό».
Γ.Α. «Αλλά και ο Κώστας ο Παπανικολάου, να μην λέμε μόνο για ξένους, με πόσα λεφτά έπαιζε στον Ολυμπιακό, 150-200 χιλιάδες, πήγε στη Μπαρτσελόνα για να πάει ΝΒΑ με απίστευτα λεφτά. Είμαστε υπερήφανοι για τον Κώστα για εκεί που έφτασε και για αυτά που κάνει. Ξεκίνησε από εμάς από το μηδέν, που δεν έπαιζε ούτε στον Άρη, δηλαδή άμα δείτε το τι έχει κάνει ο Ολυμπιακός σε επένδυση σε νέους παίκτες…».

Τι ομάδα είστε στο ΝΒΑ;
Π.Α. «Εγώ είμαι Σικάγο Μπουλς. Και πήγαινα, έχω δει τον Τζόρνταν πάρα πολλές φορές δηλαδή. Με τον κύριο Σκινδήλια μαζί πηγαίναμε και μαζί είχαμε πάει…»
Γ.Α. «Μπουλς, αλλά τους Σέλτικς τους παρακολουθώ. Μια συμπάθεια υπάρχει».
Π.Α.: «Τη σεζόν που έκαναν το 72-10 ήμουν στη Βοστώνη. Εκείνη τη θρυλική σεζόν των Μπουλς, πήγαινα και Σικάγο και Βοστώνη και Νέα Υόρκη. Αλλά αργότερα πήγαινα και τον έβλεπα και στην Γουάσινγκτον. Ήμουν μέσα στο τελευταίο παιχνίδι του Τζόρνταν, αλλά Μπουλς είναι η ομάδα μου στο ΝΒΑ».

Του χρόνου είπε θα πάρει τον Λεμπρόν Τζέιμς ο Βατούτιν…
Π.Α.: «Εγώ, για να σας δώσω μια απάντηση καλή σε αυτό που λέτε, είδα ένα μπλουζάκι που φορούσαν οι οπαδοί της ΤΣΣΚΑ, ωραίο μπλουζάκι κατά τα άλλα φτιαγμένο, με έναν γάιδαρο και αυτά, εμείς είμαστε ο μικρός γάιδαρος μάλλον εννοούσανε, στο πίσω μέρος της φανέλας, στην κάθε θέση είχε τρία ονόματα, αν έχεις σε κάθε θέση τρία ονόματα, αυτό δεν γίνεται χημεία ομάδας. Για να κάνω ένα μικρό σχόλιο».
Γ.Α.: «Κάποια στιγμή είχαμε μιλήσει με τον Κέβιν Γκαρνέτ, είχαμε μιλήσει, ήμασταν αρκετά κοντά, αλλά δεν ήρθε. Επί Ίβκοβιτς, τη χρονιά του λοκ άουτ τότε. Εδώ λέμε πράγματα που δεν είναι γνωστά, άμα λέμε τα γνωστά…».

Από όλους αυτούς τους μεγάλους παίκτες και προπονητές που έχει φέρει ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα χρόνια, με τίνος τη χαρά χαρήκατε περισσότερο και με τίνος τη λύπη λυπηθήκατε όταν δεν πήρε κάτι;
Π.Α.: «Εγώ πιστεύω πως για όλους τους προπονητές που έφυγαν άτιτλοι νιώσαμε στεναχώρια. Και με τον Γκέρσον είχαμε καλή σχέση, και με τον Γιάννάκη.  Αυτός ο ιστορικός τελικός για εμάς που τον λέμε, ο τελικός της ντροπής, που βρεθήκαμε 16 πόντους μπροστά και χάσαμε τον τελικό, με όλους τους προπονητές χάσαμε τίτλους, αλλά όχι επειδή χάσανε, αλλά επειδή πιστεύαμε πως είχαν καλές ομάδες. Αλλά με όλους υπάρχει σεβασμός, με όλους μιλάμε ακόμη».


Σας εξέπληξε που ήρθε να σας συγχαρεί πριν την τελευταία προπόνηση πριν τον τελικό ο Μπουρούσης;

Γ.Α.: «Για τους παίκτες που λέτε, που θα άξιζαν ας πούμε τίτλους, νομίζω ο Μίλος ήταν ένας από αυτούς, ο Μίλος και μπασκετικά άξιζε να στεφθεί πρωταθλητής με τον Ολυμπιακό».
Π.Α.: «Νομίζω εκεί αναφερόμουν στο πως έφυγε, στη ρήτρα…»
Γ.Α. : «Νομίζω αυτό που εννοούσε ο Παναγιώτης είναι πως είχε αποφασίσει να φύγει, πριν φύγουμε εμείς. Γιατί ο κόσμος είπε φύγανε οι Αγγελόπουλοι και φεύγει και ο Μίλος. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Μίλος είχε αποφασίσει, γιατί δεν το γνώριζε κανείς αυτό, το τι θα κάνουμε,  να φύγει, αλλά εντάξει, υπήρχε όρος στο συμβόλαιο του, έφερε λεφτά στην ομάδα…».
Π.Α.: «Είχαμε δικαίωμα να ισοφαρίσουμε την αστρονομική προσφορά …»
Γ.Α.: «Και ο Κλέιζα ήταν τότε στην καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκας, και ο Τεόντοσιτς και ο Τσίλντρες στη δεύτερη πεντάδα. Όλοι αυτοί οι παίκτες που λέμε είχαν μεγάλες επιτυχίες».
Π.Α.: «Μπουρούσης, Παπαλουκάς ήταν εκείνη τη σεζόν, αυτή ήταν η ομάδα του Παρισίου».
Γ.Α.: «Ναι, όλα αυτά τα παιδιά έπρεπε να στεφθούν πρωταθλητές.  Λένε ότι ήταν βεντέτα ο ένας, ο άλλος, δηλαδή στον αθλητισμό δεν κάνει να πάρουν τίτλο οι βεντέτες; Αν πούμε ότι ήταν βεντέτα, δηλαδή να πούμε ότι έφυγαν οι βεντέτες και έγιναν ομάδα. Δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται».
Π.Α.: «Ο Μίλος νομίζω είχε στομαχικές διαταραχές πριν τον τελικό στο Παρίσι. Είχε πρόβλημα όντως».

Για τον Μπουρούση, τι λέγατε;

Π.Α.: «Α, για τον Μπουρούση που ρώτησες να σου απαντήσουμε».  
Γ.Α.: «Κοιτάξτε να δείτε, ο Γιάννης έχει πει πολλά πράγματα για εμάς και τότε ή ακόμη και εάν το έλεγε σε μια ιδιωτική συζήτηση, βγαίνεις και ζητάς συγγνώμη και τέλος. Όχι αν κάποιος θίχτηκε, τότε ίσως να του ζητήσω συγγνώμη. Αν θες να ζητήσεις συγγνώμη, τότε ζητάς συγγνώμη. Από εκεί και πέρα έχει δώσει πολλές συνεντεύξεις, δίνει 2-3 συνεντεύξεις τον χρόνο που πάντα κάνει αναφορά σε εμάς, όχι πάντοτε ιδιαιτέρως τιμητική».
Π.Α.: «Ή του φταίει ο Ίβκοβιτς που τον είχε βάλει τιμωρία».
Γ.Α. : «Πιστεύει ότι κάτι κακό έγινε με τον Ίβκοβιτς, δεν έγιναν αυτά, ο Ίβκοβιτς έκρινε ότι για έναν μήνα, έγινε μια κατάσταση για το καλό της ομάδας τότε, για το καλό του Γιάννη ήτανε, δεν υπήρξε καμία κακία. Εμείς πάντα τον πιστεύαμε και τον στηρίζαμε, εάν θυμάται ο Γιάννης, όταν ήρθε στο γραφείο, την πρώτη φορά που ήρθε στον Ολυμπιακό πως ήταν και πόσο τον στηρίξαμε. Από εκεί και πέρα εμείς δεν έχουμε μιλήσει για αυτό το θέμα, ούτε είναι η στιγμή να μιλήσουμε, ούτε του κρατάμε κακία».
Π.Α.: «Εγώ νομίζω είχε καλές προθέσεις προχθές που μας συνάντησε.  Αλλά τις καλές προθέσεις του δεν κατάφερε να τις ολοκληρώσει γιατί ολοκληρώνονται με μια αντρίκεια συγγνώμη  και τελειώνει το θέμα, δεν το έχει καταφέρει τόσα χρόνια, ωριμάζει, πάει για δεύτερο παιχνίδι και του εύχομαι όλα καλά να του πάνε».

Έχουν υπάρξει άνθρωποι που πιστεύετε ότι τους καλοπληρώσατε και υπήρξαν αχάριστοι ή δεν εκτίμησαν τα όσα πήραν;
Π.Α.: «Πολλοί έχουν καλοπληρωθεί, αυτό είναι γεγονός».
Γ.Α.: «Το έχουν καλοπληρωθεί είναι σχετικό. Ανάλογα με τα δεδομένα της εποχής. Τι συμβόλαια είχαν οι άλλες ομάδες που διεκδικούσαν το ευρωπαϊκό, ο Παναθηναϊκός, η ΤΣΣΚΑ, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ. Δηλαδή να δούμε και εκεί τι γινότανε, ο ένας είχε τον Γιασικεβίτσιους και ο άλλος είχε τον Τσίλντρες. Τα ίδια ποσά ήτανε, σχετικό είναι το… το ότι ήταν μεγάλα τα ποσά τότε, ήταν πολύ μεγαλύτερα. Δεν το πιστεύω ότι κάποιος, τσάμπα λεφτά δόθηκαν, δεν το πιστεύω αυτό, όχι».
Π.Α. : «Ρωτήσατε εάν νιώσαμε αχαριστία από κάποιον, όχι, δεν μπορώ να το πω αυτό.

Αισθανθήκατε πως τις σεζόν 2009-2010, ο ένας παρέσυρε τον άλλον; Τα μπάτζετ είχαν ανέβει πάρα πολύ τότε…
Γ.Α.: «Όχι, ήταν όλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ έτσι. Η ΤΣΣΚΑ ήταν στα ίδια και παραπάνω. Έτσι ήταν το τότε μοντέλο, εμείς το αλλάξαμε αυτό. Και ακόμη και η Μακάμπι ουσιαστικά με χαμηλό μπάτζετ το κατέκτησε, οπότε, τόσο μεγάλες επιτυχίες με χαμηλό μπάτζετ δεν νομίζω ότι θα ξαναγίνουν ποτέ, γι’ αυτό και είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι. Αν το σκεφτείτε λίγο, να πηγαίνεις με 6-7 εκατομμύρια μπάτζετ και να χτυπάς κάποιον που έχει 27 ή 37, δεν γίνεται, να το πούμε τόσο απλά. Σε κανένα άθλημα δεν γίνεται».
Γ.Α.: «Πάντως παίκτης σαν τον Σπανούλη στην Ευρώπη δεν υπάρχει. Μιας και το είπατε τώρα εδώ στο βίντεο, δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιος παίκτης, ούτε έχει υπάρξει ούτε θα υπάρξει ποτέ. Αυτά που κάνει είναι απίστευτα».

Από πίσω είναι μια φωτογραφία που κρύβει μια πονεμένη ιστορία από εκεί και πέρα, δεν θέλω να το ανοίξουμε αυτό το θέμα γιατί θα έπρεπε να έχουμε την άποψη και του κ. Γιαννακόπουλου.

Π.Α.: «Πάντως για τη φωτογραφία, μπορώ να σου πω μόνο για αυτό το γεγονός  τι πραγματικά έγινε που δεν το έχω πει ποτέ και δεν το ξέρει ο κόσμος.  Είναι η πρώτη φορά που έχει έρθει στο ΣΕΦ».
Γ.Α. : «Λέω του Παναγιώτη πάμε κάτω ενώ μας είχε βρίσει, μας είχε επιτεθεί από τις εφημερίδες
Π.Α.: «Για χρόνια…»
Γ.Α.: «Δικαστήρια κλπ…»
Π.Α. : «Είχε ζητήσει συγγνώμη στην ΠΡΑΣΙΝΗ».
Γ.Α. : «Λέω του Παναγιώτη πάμε κάτω να τον χαιρετήσουμε, δεν έχει σημασία όταν δεν ήταν ιδιοκτήτης τι έλεγε και τι έκανε, και μετά με τις εφημερίδες του ήταν απίστευτες οι επιθέσεις. Άλλου επιπέδου και άλλου ύφους και ήθους, λέω του Παναγιώτη πάμε κάτω να τον χαιρετήσουμε, δεν έχει σημασία, είναι στον Παναθηναϊκό, ήρθε εδώ μέσα, είναι η πρώτη φορά που ήρθε και είναι και ένα μήνυμα και για τον κόσμο. Πριν είπαμε και για τον κ. Βασιλακόπουλο, εάν θυμάστε υπήρχε ένα σύνθημα υβριστικό, το οποίο εμείς το κόψαμε, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.  Αυτό κόπηκε, το ότι ο κ. Βασιλακόπουλος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν το εκτίμησε, δεν το αντιλήφθηκε, είναι δικό του θέμα. Κόπηκε μαχαίρι. Δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα αυτό.  Μιλάμε όλοι για βία κλπ, με προσπάθεια απίστευτη, κόπηκε, δεν ακούστηκε ξανά ποτέ. Το πώς αντέδρασε ο κ. Βασιλακόπουλος το είδατε, το έχετε δει. Το ξέρετε».
Π.Α.: «Για την ιστορία της φωτογραφίας, κατεβαίνουμε λοιπόν, τον καλωσορίζουμε, εντυπωσιάστηκε και ο ίδιος νομίζω εκείνη τη στιγμή, δεν το περίμενε».
Γ.Α.: «Ούτε ο ίδιος το περίμενε αυτό και μάλιστα εάν δείτε το επόμενο πλάνο θα δείτε ότι κάνει και μια μίνι υπόκλιση, σας ευχαριστώ κλπ».
Π.Α. : «Ξεκινάει το παιχνίδι, λήγει το παιχνίδι καθαρά, κερδίζει ο Ολυμπιακός και μετά τον αγώνα εισβάλει στα αποδυτήρια των διαιτητών, είναι γραμμένα όλα αυτά στο Φύλλο αγώνος, απειλεί τους διαιτητές και τους λέει το περίφημο “είμαι εγώ ο εφευρέτης της αλητείας”. Αυτά γίνανε το βράδυ του αγώνα. Την επομένη ημέρα το πρωί, με παίρνει εμένα στο γραφείο, ο ίδιος, νηφάλιος ακουγότανε, πρωί ήτανε, και μου λέει θέλω να ευχαριστήσω πραγματικά εγκάρδια για τη φιλοξενία που μου κάνατε και να σας πω ότι κερδίσατε δίκαια. Λέω σε ευχαριστώ Δημήτρη και έτσι ολοκληρώθηκε, είναι η τελευταία φορά που έχω μιλήσει με αυτόν τον άνθρωπο».

Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιο μορατόριουμ; Πλησιάζουν οι τελικοί, του χρόνου πάλι αντίπαλοι θα είστε και θα είστε για χρόνια…

Γ.Α.: «Μια ανακωχή λέτε; Σε τι όμως; Δεν υπάρχει πόλεμος, ο καθένας έχει την πορεία του, κάνει αυτά που πιστεύει ο καθένας πως είναι σωστά, εμείς έχουμε τον δικό μας τρόπο που λειτουργούμε, είμαστε αυτοί που είμαστε, ο κύριος Γιαννακόπουλος  έχει επιλέξει έναν άλλο δρόμο, νομίζω η κοινή γνώμη βλέπει και κρίνει, όποιος έχει μάτια βλέπει. Ε, κάποια στιγμή θα επικρατήσει το δίκαιο και το σωστό. Δεν είναι θέμα ανακωχής, δεν υπάρχει κάποια κόντρα οικογενειών ή προσωπικό. Δεν υπάρχει καμία κόντρα».
Π.Α.: «Ίσα-ίσα που εμείς με τον κόσμο του Παναθηναϊκού, την πλειοψηφία του κόσμου, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Το είχα δηλώσει και στο μοναδικό παιχνίδι που πήγαμε στο ΟΑΚΑ, τα όποια προβλήματα είχαμε προέρχονταν από τον κύριο Γιαννακόπουλο, όχι από τον κόσμο του Παναθηναϊκού».
Γ.Α.: «Από εκεί και πέρα όταν μέσα στη φυσούνα  στο γήπεδο σε χτυπάνε σε κάνουν σε δείχνουν, ε, δεν θα καθίσεις να τις φας κιόλας. Είναι και κάποια θέματα να πούμε που πρέπει να αντιδράσεις, πρέπει να τα αναδείξεις, πρέπει να τα καταγγείλεις. Δεν μπορείς να κάθεσαι να κοιτάς. Για να πέσουν οι τόνοι που λέμε, αλλά μέχρι ένα σημείο».
Π.Α.: «Και ένα τελευταίο για να σου απαντήσω γι αυτό που λες, γιατί ωραία κάνεις την ερώτηση για τον Γιαννακόπουλο, αλλά να θυμίσουμε, μπορεί να σου διαφεύγει, δεν το κάνεις εσκεμμένα, ότι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, είναι ο Μάνος Παπαδόπουλος. Είναι  ο μοναδικός πρόεδρος στην ιστορία, πρόεδρος-παγκίτης για να το πω χιουμοριστικά. Ο Μάνος έχει τις μετοχές, έχει και τα λεφτά βάσει του business plan και έχουμε κάνει και μια καταγγελία  στην Επιτροπή για αυτό το θέμα. Γιατί κάνεις ερώτηση για τον Γιαννακόπουλο σα να ξέρεις ότι θα επιστρέψουν οι μετοχές στον Γιαννακόπουλο. Μήπως την κάνεις προφητικά, δεν ξέρω. Γιατί τις μετοχές τις έχει ο Μάνος, είναι ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού βάσει του business plan που βάζει τα λεφτά».
Γ.Α.: «Πάντως για να το κλείσουμε αυτό, δεν είναι κόντρα ελληνική ή δύο οικογενειών ή μεταξύ μας,  βλέπετε τι έχει γίνει και στην Ευρωλίγκα πρόσφατα, και τις δηλώσεις του κ. Μπερτομέου γι’ αυτό το θέμα, αλλά και στη Γενική Συνέλευση τι προτίθεται η ίδια η Ευρωλίγκα να κάνει για να σταματήσουνε αυτά τα φαινόμενα. Δηλαδή πρόκειται για ευρωπαϊκό φαινόμενο».
Π.Α.: «Απασχόλησε την τελευταία συνέλευση της Ευρωλίγκας αυτό».
Γ.Α.: «Και θα τις απασχολήσει και στο μέλλον».